ŚŚ. Pięciu Braci Polaków

Skarbiec Świętych Pańskich

Król polski, Bolesław Chrobry, sprowadził był do kraju dwóch zakonników reguły św. Romualda i darował im kawał boru, gdzie później stanęło miasto Kazimierz Wielkopolski. Do zakonników tych, Jana i Benedykta, przyłączyło się później czterech Polaków, Izaak, Mateusz, Krystyn i Barnabasz. Wszyscy oni wiedli żywot świątobliwy, modląc się, umartwiając i rozmyślając. Gdy św. Wojciech przybył do Polski, pomocnymi mu byli w opowiadaniu Ewangelii w Prusiech. Po śmierci św. Wojciecha wrócili do pustelni swej, pobudowali sobie chatki drewniane i w nich żyli samotnie, schadzając się na modlitwy do wspólnej kaplicy. Uprawa przyległego pola dawała im skromne utrzymanie. Raz odwiedził pustelnię król Bolesław w licznym orszaku żołnierzy. Przekonawszy się, jak pożyteczną jest praca pustelników dla okolicznych mieszkańców, darował im znaczną ilość złota na wybudowanie obszernego kościoła. Po odjeździe króla zastanowili się pustelnicy, że reguła zabrania im posiadać złoto. Wysłali więc natychmiast Barnabę, by oddał złoto królowi i oznajmił mu, że postarają się wybudować kościół z jałmużn pobożnych. Tymczasem kilku chciwych złota żołnierzy odłączyło się tajemnie od orszaku króla, wrócili na pustelnię i zażądali od pustelników wydania złota. Nie chcieli wierzyć, że złoto już tymczasem odesłane, dręczyli więc okrutnie pustelników, a potem pomordowali. Gdy król dowiedział się o zajściu, kazał ciała śś. Męczenników pochować uroczyście w katedrze gnieźnieńskiej. Zbrodniarze, ułaskawieni za wstawieniem Barnaby, pokutowali za grzech swój całe życie w tejże pustelni.

Nauka: Chciwość złota popchnęła żołnierzy do morderstwa, które nie przyniosło im żadnego pożytku. Strzeż się chciwości, używaj roztropnie darów Bożych. Dostatki same przez się szczęścia nie dają, a tylko dobre ich użycie dla dobra bliźnich, może nam przysporzyć zasług dla Nieba.

Modlitwa: Boże, któryś w dobrotliwości swej przygotował nam przybytek szczęśliwości wiecznej w Niebie, spraw łaskawie, abyśmy, ucząc się pogardzać dobrami doczesnemi, wiernem służeniem Ci wysłużyli sobie obiecaną po śmierci nagrodę. Amen.