Postmodernizm i neomarksizm jako wytyczne współczesnej kultury

W trakcie prelekcji wygłoszonej 28 października 2019 roku w siedzibie Civitas Christiana pan dr Rafał Szopa, wykładowca Studium Nauk Humanistycznych i Społecznych na Politechnice Wrocławskiej, przedstawił autorską interpretację obecności we współczesnej kulturze lewicowych nurtów filozoficznych, które pojawiły się na horyzoncie myśli filozoficznej w drugiej połowie XX wieku.

W artykule opublikowanym na łamach pisma „Społeczeństwo”¹ dr Szopa zauważył: Postmodernizm wszczepił w ludzkie umysły przekonanie, że nie ma obiektywnej prawdy, dobra i piękna, a zatem nauka prawdy nie odkrywa, etyka nie mówi nic o tym, jak należy żyć, a sztuka nie ukazuje piękna. I to nie dlatego, że już nie są w stanie, lecz ponieważ prawdy, dobra i piękna po prostu nie ma w rzeczywistości. Próżnię intelektualną w kulturze Zachodu wypełnił wówczas neomarxizm: Jego założenia antropologiczne wyrastają z błędu polegającego na negacji różnic przypadłościowych między ludźmi; istnienie różnic społecznych postrzega jako rezultat niesprawiedliwości i wyzysku jednych przez drugich. Wprowadzenie marksizmu w życie zawiodło, lecz w nowej odsłonie neomarksizm stara się odrestaurować myśl marksizmu w krajach demokracji zachodnich.

Czy możliwa jest zmiana tego stanu rzeczy? Prelegent zachował sceptycyzm odnośnie do możliwości odrzucenia hegemonii kulturowej lewicy w ustroju „rządów ludu”. Remedium przywracającym normalność byłby wolny rynek, który wiąże wolność z odpowiedzialnością. Niestety, koszty polityczne reform wolnorynkowych byłyby tak wysokie, że żaden demokratyczny rząd nie zrezygnuje dobrowolnie z poparcia wyborczego, które wiąże się z rozdawaniem podatnikom ich własnych pieniędzy. W reżimie demokratycznym jesteśmy skazani na rządy lewicy.

Zapraszamy do zapoznania się z nagraniem: