„Yang Shuanglin. Współczesny chiński wenren: malarz i erudyta” i tajemnice Panoramy Racławickiej

5 grudnia 2016 roku spotkanie z dziennikarzami w Muzeum Narodowym we Wrocławiu zaplanowano jako dwuczęściowe. Pierwsza część to konferencja prasowa przed otwarciem nowej wystawy czasowej. Jej bohaterem był chiński artysta, pan Yang Shuanglin, w towarzystwie dyrektora Muzeum, pana dra hab. Piotra Oszczanowskiego, oraz kuratorek wystawy, pań Doroty Róż-Mieleckiej i Katarzyny Matuszczyk-Lu.

W dawnych Chinach ludzi wykształconych określano mianem wenren – byli erudytami, a krąg ich zainteresowań obejmował literaturę, kaligrafię, malarstwo i muzykę. Otaczali się pięknymi i cennymi przedmiotami, których kolekcjonowaniu oddawali się z pasją.

Pan Yang Shuanglin (ur. w 1957 roku w prowincji Shaanxi) to współczesny chiński wenren: artysta malarz, absolwent Chińskiej Akademii Sztuk Pięknych w Hanzhou, kolekcjoner dawnej sztuki chińskiej, działacz na rzecz utrzymania i odnowy zabytków, dyrektor Związku Artystów w Xi’an oraz wicedyrektor Instytutu Malarstwa Tradycyjnego w tym mieście. W swojej twórczości odwołuje się do dawnego chińskiego malarstwa, w którym dominowały pejzaże. Nie naśladuje tradycyjnych stylów, lecz je interpretuje, wykorzystując tusz i farby.

Prace w formie zwojów prezentowane na wystawie wpisują się w nurt malarstwa pejzażowego shanshiu – góry i woda. W kompozycjach dominują przedstawienia gór Qin w prowincji Shaanxi oraz Wen Anyi, czyli dawnej przystani cesarskiej poczty, którą zrewitalizowano dzięki staraniom artysty.

Wyjątkowy ze względu na temat, techniki wykonania i historię powstania jest obraz zatytułowany Zhaojin. Miejsce to znane jest z tworów skalnych z czerwonego piaskowca oraz niezwykłej, purpurowej barwy, jaką przybierają jesienią liście drzew. Artysta przez dziesięć lat jeździł na plenery malarskie do Zhaojin, następnie w 2014 roku przez 200 dni tworzył ten obraz. Wykorzystał tradycyjne techniki malarskie (m.in. tzw. suchego pędzla), by właściwie oddać siłę, wielkość i majestat gór.

Na wystawie znalazły się także obiekty związane z miejscem pracy chińskiego artysty: cztery „skarby gabinetu” i przedmioty związane z życiem dawnych wenren. Wystawę na trzecim piętrze Gmachu Głównego można zwiedzać do 31 stycznia 2017 roku.

Druga część spotkania obejmowała zwiedzanie Panoramy Racławickiej, zamkniętej przez dwa tygodnie ze względu na prace konserwatorskie, obejmujące przede wszystkim sztafaż na przedpolu monumentalnego dzieła Jana Styki i Wojciecha Kossaka oraz ich współpracowników: częściową wymianę szaty roślinnej, odkurzenie i wzmocnienie sztucznej powierzchni. Prace objęły także oczyszczanie powierzchni obrazu i korektę jego naprężenia. Dziennikarze zostali zaproszeni do zwiedzania niedostępnego na co dzień zaplecza, dzięki czemu mogli ujrzeć drugą stronę płótna. O działaniach konserwatorów opowiadał pan Ryszard Wójtowicz, natomiast w roli przewodnika po części obiektu niedostępnej dla turystów wystąpił znany już Czytelnikom Portalu Legitymistycznego pan Romuald Nowak.

Zapraszamy do zapoznania się z nagraniami: