Jakub Biewald. Zapis wzrastania

Muzeum Miejskie Wrocławia

Muzeum Miejskie Wrocławia

serdecznie zaprasza na wystawę do Galerii Patio w Starym Ratuszu

Rynek, Wrocław

Jakub Biewald. Zapis wzrastania

Wystawa przedstawia dzieła, których tworzywem jest glina. Ceramika przybiera tu wiralne, organiczne formy. Przyglądając się im, widzimy ciężką pracę i warsztat artysty ceramika, który tworząc, często spotyka opór materii ceramicznej. Wymaga to regularnej, spokojnej, cierpliwej pracy o charakterze medytacyjnym, co bardzo oddziałuje na autora podczas opracowywania kolejnych pomysłów.

Sam artysta mówi o procesie tworzenia:

Siły natury to żywioły: ziemia, woda, ogień, powietrze. Wszystkie one są zawarte, jakby zaklęte, w ceramice. Masa ceramiczna reprezentuje ziemię i wodę, ogień pojawia się podczas wypału, woda zaś całkowicie odparowuje, ustępując miejsca powietrzu.

Glina weryfikuje pomysły, pozwala uczynić je rzeczywistymi. Posiada ciężar, stawia opór. Praca twórcza jest zmaganiem. Przypomina po części taniec i walkę zarazem. Tworzywo stanowi niezwykle istotny element rzeźby, może nadawać dodatkowe znaczenia. Wybrane przeze mnie narzędzie – koło garncarskie – umożliwia kształtowanie materii, tworzenie struktury będącej zapisem naturalnych sił i procesów. Płynący z koła hipnotyzujący ruch wirowy pozwala wprawić się w stan transu, podczas którego proces twórczy zachodzi także poza świadomością. Niemal jak derwisze, którzy wprowadzają się w ekstatyczny trans poprzez wprawianie swojego ciała w ruch wirowy. Ruch ten jest właściwie fundamentem w powstawaniu wszelkich form. W atomach krążą elektrony. Wirują Ziemia, powietrze, woda. W procesie twórczym poddałem się tej sile, podążając za nią. Intuicja w tworzeniu form, wraz z obserwacją i wsłuchiwaniem się w materię, stanowi niezwykle ważny element mojej pracy z gliną.

Zaprzyjaźniłem się z materią ceramiczną. W tej żywej więzi relacje zależały od dnia. Czasem materia toczona na kole garncarskim, cięta w nieregularne płaty i na powrót składana, nie była rozmowna, nie chciała współpracować. Innym razem zaś opowiadała mi zachwycające historie, których zapisem jest prezentowany przeze mnie zestaw form. Obiekty te są zróżnicowane w swoich gabarytach, odcieniach i kształtach. Spoiwem łączącym je w całość jest struktura warstwowa, wynikająca z procesu twórczego oraz moich obserwacji natury. Uniwersalizm tak budowanej struktury odnajdujemy w naturze jako naturalny zapis wzrastania: w ziemi, w skałach z poszczególnymi warstwami czy w łabędzim piórze. Podobnie układają się przyrosty w muszlach ślimaków, słoje w pniach drzew. Struktura ta może przywodzić na myśl zapis linii papilarnych. W moich rzeźbach ukształtowana została dotykiem dłoni, warstwa po warstwie. Wertykalne odwrócenie nawarstwień bywa efektem działania potężnych sił w naturze. Ukazuje zapis mocy natury, nieustannego przeobrażania i nieprzerwanego ruchu.

Wystawa czynna będzie od 13 października do 28 listopada 2021 roku. Zapraszamy: od środy do soboty w godz. 11.00–17.00, w niedzielę w godz. 10.00–18.00.

Dr Jakub Biewald – absolwent kierunku Rzeźba, na specjalizacji Ceramika Artystyczna, Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w roku 2014. Laureat Nagrody im. prof. Adolfa Ryszki dla najlepszego studenta kierunku Rzeźba (2013). Tytuł doktora uzyskał na Wydziale Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu w roku 2020.

Obecnie pracuje jako laborant ASP we Wrocławiu, a także na stanowisku asystenta w Pracowni Podstaw Projektowania Ceramiki. Uczestnik międzynarodowych wystaw, plenerów i rezydencji artystycznych. Uprawia twórczość w zakresie rzeźby, ceramiki, rysunku, malarstwa i fotografii. Inicjator corocznych plenerów rzeźbiarskich w Wąbrzeźnie.