Jesteś tutaj: Ogłoszenia i aktualności » Konferencje i prelekcje » Lublin: Najstarsze Pieśni Europy
Najstarsze Pieśni Europy
XII Międzynarodowy Festiwal
W dniach 6-12 października 2011 r. w Lublinie odbędzie się XII Międzynarodowy Festiwal „NAJSTARSZE PIEŚNI EUROPY. TRADYCJA I AWANGARDA”.
Ideą festiwalu jest prezentacja najstarszych muzycznych świadectwa kultury tradycyjnej z różnych regionów Europy. Archaiczne pieśni, których korzenie nierzadko sięgają czasów przedchrześcijańskich, wykonują zarówno wiekowi strażnicy wiejskiej tradycji, jak młodzi artyści z miasta, którzy podjęli trud rekonstrukcji dawnych technik śpiewania i ocalenia ginących pieśni. Festiwal jest okazją do posłuchania nielicznych żywych lub ożywionych przez etnomuzykologów i artystów pieśni ocalałych na krańcach Europy.
Każda edycja Najstarszych Pieśni Europy poprzedzona jest wnikliwymi badaniami etnomuzykologicznymi, które prowadzone są wspólnie z ośrodkami naukowymi z różnych krajów. Festiwalowi towarzyszy nauka tradycyjnych tańców z różnych regionów Europy podczas Nocy Tańca, a także wystawy, dyskusje i wykłady.
Tegoroczny festiwal pod nazwą „Najstarsze Pieśni Europy. Tradycja i awangarda” – przygotowany został w ramach programu kulturalnego, towarzyszącego polskiej prezydencji w Unii Europejskiej. Będzie miał szczególny wymiar. Obok wykonawców prezentujących różne tradycje archaicznego śpiewu, po raz pierwszy wystąpią wybitni wykonawcy z kręgu muzyki współczesnej, awangardowego jazzu i progresywnego rocka, którzy twórczo eksperymentują z muzycznym dziedzictwem Europy. Ich muzyka wskazuje, że doświadczenie archaicznych korzeni muzyki europejskiej może antycypować oryginalne artystyczne konteksty i odkrywać zupełnie nowe muzyczne drogi.
Zaprezentują się goście z Finlandii i Norwegii.
Norwegię reprezentować będzie Mari Boine – pochodząca z dalekiej północy w kulturze ludu Saamów, jest silnym głosem dziedzictwa północnej Skandynawii. Dzieciństwo spędziła w wiosce Gámehisnjárga niedaleko kulturowego ośrodka Saamów – miejscowości Karasjok w prowincji Finnmark na północy Norwegii.
Mari Boine łączy ludowy śpiew Saamów (joik) z późniejszymi naleciałościami chrześcijańskimi, lecz również z jazzem, rockiem i muzyką ludową ze wszystkich stron świata, co sprawia, że jest artystką jedyną w swoim rodzaju.
Wzbudzająca początkowo nieufność wśród pobratymców, dziś Mari Boine inspiruje swoich rodaków, a także przełamuje stereotypy dotyczące Norwegów, uciskających lud Saamów oraz niechęć tego ludu wobec norweskiego społeczeństwa. O historii niesprawiedliwej dominacji norweskiej w tamtych rejonach nie mówi się łatwo nawet dziś. Co więcej, niektórzy Norwegowie starają się uciszyć dyskusje na ten temat, a nawet wyprzeć tę historię.
Zrozumienie wewnętrznych i zewnętrznych konfliktów zarówno w społeczeństwie norweskim, jak i w społeczności Saamów, uczyniło Mari Boine ich swoistym ambasadorem. W ciągu ostatnich lat, grono jej odbiorców znacznie się zwiększyło wychodząc poza Norwegię. M. Boine zdobyła serca słuchaczy również w Europie i USA.
Jej pierwszy międzynarodowy album nosi tytuł Gula-Gula (1989, Real World Records). W 1993 roku, jej album pt. Goaskinviellja (Brat orzeł) otrzymał norweski odpowiednik muzycznej nagrody Grammy. Wokalistkę można również usłyszeć na albumach saksofonisty Jana Garbarka – Twelve Moons (1992) i Visible World (1995).
Przez ostatnich kilka lat Mari nie udzielała się zawodowo. Wróciła w 2003 roku, wydając dwa albumy. Nakładem Minnesota’s NorthSide, ukazał się studyjny album Eight Seasons oraz Mari Boine Remixed, zawierający nowe wersje jej klasycznych utworów w aranżacjach takich geniuszy, jak Bill Laswell i Jah Wobble.
Kolejny reprezentant z północy to Pekko Käppi z Finlandii grający na jouhikko – tradycyjnym starofińskim instrumencie. Do dziś jest to jego główny instrument. Jako wokalista i badacz ma również rozległą wiedzę na temat tradycyjnych, fińskich pieśni runo. Artysta ukończył studia na Wydziale Antropologii Muzyki Fińskiego Uniwersytetu w Tampere.
W roku 2007 wydał debiutancki album Jos ken pahoin uneksii, który otrzymał nominację do fińskiej nagrody Grammy w kategorii muzyka etniczna. Obecnie Käppi wykłada na Wydziale Muzyki Ludowej w Akademii Sibeliusa w Helsinkach. W lutym 2010 roku wydał drugi album długogrający pt. Vuonna ’86 za który otrzymał on nominację do fińskiej nagrody folkowej w kategorii albumu roku.
Strona Festiwalu: http://npe-festiwal.pl/o-festiwalu/idea/
Biuro Festiwalowe OMIT „Rozdroża”, Krakowskie Przedmieście 39, 20-076 Lublin, tel.: +48 81 466 59 89. info@npe-festiwal.pl
