Spotkajmy się w mieście! Wrocław niezrealizowany

Muzeum Architektury we Wrocławiu

Spotkajmy się w mieście! Wrocław niezrealizowany

Zapraszamy na wykład poświęcony twórczości Maxa Berga, jednego z najważniejszych architektów XX wieku, oraz oprowadzanie kuratorskie po wystawie Gdyby. Niezrealizowane wizje nowoczesnego Wrocławia.

14 lutego 2024 r., godzina 12.00 – wykład Max Berg. Nowa architektura we Wrocławiu jako wyraz kultury przyszłości, prowadzenie pan dr hab. Jerzy Ilkosz, Muzeum Architektury, ul. Bernardyńska 5

16 lutego, godzina 12.00 – oprowadzanie kuratorskie, prowadzenie pan dr hab. Jerzy Ilkosz

Max Berg (ur. w Szczecinie 17 kwietnia 1870 r., zm. w Baden-Baden 24 stycznia 1947 r.) studiował w latach 1889–1893 na Politechnice w Charlottenburgu i w Monachium u Karola Schäfera. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Szczecinie, a następnie od 1899 r. pełnił funkcję inspektora budowlanego we Frankfurcie nad Menem.

W 1909 r. Max Berg został wybrany przez radę miejską Wrocławia na stanowisko radcy budowlanego miasta i piastował je do 1925 r. W trakcie pobytu we Wrocławiu był czynnym uczestnikiem tutejszego życia artystycznego i kulturalnego, m.in. współtworzył Związek Artystów Śląska. Berg był nie tylko praktykującym architektem, lecz także teoretykiem architektury. Popularyzował w wykładach i publikacjach nowe tendencje i własne idee z zakresu budownictwa i urbanistyki.

Największym dziełem architekta pozostaje wrocławska Hala Stulecia (1910–1913), wpisana na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Wiele jego projektów nie zostało zrealizowanych, ale wszystkie wytyczały nowe drogi w architekturze. Jako jeden z pierwszych architektów w Europie Berg zaprezentował w latach 1919–1921 projekty wieżowców, które były ważnym elementem koncepcji urbanistycznej dotyczącej przebudowy Wrocławia. Jego idea zasadzała się na podziale miasta na funkcjonalne strefy: „strefę mieszkaniową”, „strefę pracy i biznesu – city” i „strefę zabudowy monumentalnej”, przeznaczoną dla kultury i nauki.

We Wrocławiu, poza Halą Stulecia, architekt zrealizował takie budowle, jak: szpital dla niemowląt „Sauglingsheim” (ul. Józefa Hoene-Wrońskiego, 1910–1911), dom własny (ul. Mikołaja Kopernika, 1910), domy fundacji Gothelfa (Aleja Pracy, 1911–1912), łaźnia miejska (ul. Marii Curie-Skłodowskiej, 1912–1914), kaplica cmentarna (cmentarz na Osobowicach, 1920–1921), dwie elektrownie wodne (ul. Nowy Świat i ul. Witolda, 1921–1925), hala wystawowa (ul. Wystawowa, 1925). Po opuszczeniu Wrocławia Berg przeniósł się do Berlina, gdzie działał w Pruskiej Akademii Urbanistyki.