Spotkania z Tomaszem Tranströmerem

Wydawnictwo a5

Pan Tomasz Tranströmer, ubiegłoroczny laureat Literackiej Nagrody Nobla, przyjedzie w maju do Polski, odwiedzi Warszawę i Kraków. Również w maju ukaże się w Polsce zbiór tekstów szwedzkiego poety zatytułowany „Wiersze i proza 1954-2004”.

Spotkania z czytelnikami odbędą się:

— 11 maja 2012 r., godz. 18:00, w Teatrze Na Woli – Warszawa, ul. Kasprzaka 22

— 14 maja, godz. 18:00, w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha – Kraków, ul. M. Konopnickiej 26

Tom „Wiersze i proza 1954-2004”, który ukazał się w Szwecji w zeszłym roku z okazji 80. urodzin poety, jest obecnie najobszerniejszym zbiorem utworów Tomasza Tranströmera. Polski przekład przygotowali pp. Magdalena Wasilewska-Chmura i Leonard Neuger, a opublikuje go wydawnictwo a5. Premiera książki odbędzie się podczas III Warszawskich Targów Książki (10-13 maja 2012).

„Wiersze i proza 1954-2004” Tomasza Tranströmera zawierać będą wszystkie wiersze, które noblista opublikował w swoich tomach poetyckich, od „17 wierszy” z 1954 roku do wydanego w 2004 roku tomu „Wielka zagadka”. W książce znajdzie się też prozatorski utwór „Wspomnienia mnie widzą” z 1993 roku oraz cykl 9 wierszy haiku „Więzienie”, które poeta napisał w 1959 roku, a opublikował w roku 2001.

Akademia Szwedzka nagrodziła Tranströmera Nagrodą Nobla za to, że w zwięzłych i przejrzystych obrazach daje nam ożywcze spojrzenie na rzeczywistość.

80-letni poeta jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych na świecie przedstawicieli szwedzkiej literatury. Tranströmer, który przez wiele lat pracował jako psycholog, w wielu wierszach przedstawia zderzenie ludzkiej psychiki z oderwaną od natury współczesną cywilizacją. Sam poeta swoje wiersze nazywa „miejscami spotkań”, gdzie zderza ze sobą światło i ciemność, rzeczy zewnętrzne i schowane głęboko, bo takie połączenia tworzą najbliższy obraz człowieka.

Urodzony 15 kwietnia 1931 roku w Sztokholmie Tranströmer wiersze zaczął pisać jako nastolatek. Studiował historię literatury i religii, a także psychologię na uniwersytecie w Sztokholmie. Przez kilka lat był asystentem na wydziale psychologii, a w 1960 r. zaczął pracę w Roxtunie – szwedzkim ośrodku dla trudnej młodzieży.

Pierwszy zbiorek, opublikowane w 1954 r. „17 wierszy”, uznany został w Szwecji za jeden z najbardziej interesujących debiutów dekady. W kolejnych tomikach poeta opisywał m.in. swoje podróże po Bałkanach, Hiszpanii i Afryce.

Tranströmer jest też tłumaczem, przekładał na szwedzki m.in. wiersze Czesława Miłosza. W Polsce ukazały się takie zbiorki jego wierszy, jak m.in. „Moja przedmowa do ciszy” (1992), „Muzeum motyli” (1994), „Gondola żałobna” (1996), „Późnojesienny labirynt” (1997), „Niebieski dom” (2000), „Podsłuchany horyzont” (2005).

W 1990 r. miał udar mózgu. Częściowo sparaliżowany w następstwie choroby, poświęcił się odtąd całkowicie twórczości poetyckiej. Mimo niedowładu i utraty mowy nie zaprzestał spotkań z czytelnikami. Pomaga mu w tym jego żona – Monika – która towarzyszy poecie w podróżach i spotkaniach publicznych.