Jesteś tutaj: Królewski Paryż » Zapiski z Paryża: 8. Spacer nabrzeżem Sekwany

Zapiski z Paryża: 8. Spacer nabrzeżem Sekwany

Pelagiusz z Asturii

Jednym z najprostszych sposobów na malowniczą przechadzkę w Paryżu jest spacer nabrzeżem Sekwany. Ponieważ rzeka przecina miasto dość równo na dwie części, przepływając przez jego historyczne centrum, spacer taki okaże się nie tylko przyjemny, ale i kształcący. Przejść się można i dniem, i wczesną nocą. Widoki są naprawdę zachwycające.

Najciekawszy dla spacerowiczów jest moim zdaniem fragment rozciągający się od mostu Austerlitz w dół biegu rzeki. Każdy brzeg daje nieco inną perspektywę na miasto, a ponieważ znaczna część trasy dla pieszych idzie dołem, bliżej rzeki, lepiej widać brzeg przeciwny. Najlepiej jednak zaczynać spacer idąc pod prąd Sekwany, zza łuku rzeki wyłaniać się bowiem będą coraz wspanialsze widoki. W połowie długości dzielnicy piętnastej z jednej strony rzeki, a szesnastej z drugiej znajduje się — przy moście Grenelle — replika Statuy Wolności, dar Komitetu Amerykanów Paryża z okazji setnej rocznicy rewolucji (1889). Ciekawostką jest to, że figura stała pierwotnie twarzą w przeciwnym kierunku, aby nie odwracać się od Pałacu Elizejskiego. Jednak w 1937 roku, na prośbę jej twórcy i z okazji wystawy światowej, została ona obrócona w stronę Nowego Jorku, twarzą do nadpływających łodzi i statków.

Jeżeli pójdziemy dalej brzegiem, ukazywać się będą kolejno pałace Chaillot i Trocadero wraz z wieżą Eiffla stojącą naprzeciwko, a potem ciekawsze budynki: Wielki i Mały Pałac (Le Grand Palais i Le Petit Palais), złocona kopuła kościoła pw. świętego Ludwika (przy Pałacu Inwalidów), ogród Tuileries z Luwrem na prawym brzegu rzeki, a Pałac Burbonów (gdzie mieści się Zgromadzenie Narodowe, niższa izba nierządu demokratycznego), muzeum (dawny dworzec kolejowy) Orsay i barokowa kopuła Instytutu Francji (Institut de France) na lewym, w końcu Ile de la Cité z dominującą katedrą Notre-Dame. Mijając tę wyspę oraz Wyspę Świętego Ludwika, trzeba sobie już wybrać ulubiony brzeg rzeki, widoki bowiem się różnią. Spacerujący wzdłuż lewego będą mieli lepszą perspektywę na katedrę, a wzdłuż prawego — zobaczą dawny pałac królewski, w którym (odkąd król przeniósł się do Luwru w 1358 r.) mieści się paryskie więzienie zwane la Conciergerie (gdzie spędzili swoje ostatnie godziny królowa Maria Antonina, Robespierre i inni przedstawiciele starego porządku oraz rewolucyjnego nierządu), oraz l’Hôtel de Ville, czyli merostwo Paryża.

Most Aleksandra III i wieża Eiffla

Most Aleksandra III i wieża Eiffla

Kopuła Instytutu Francji, katedra i iglica Sainte Chapelle

Kopuła Instytutu Francji, katedra i iglica Sainte Chapelle

La Conciergerie, Sekwana i mosty

La Conciergerie, Sekwana i mosty

Katedra Notre-Dame

Katedra Notre-Dame

Po drodze znajdują się przeróżne mosty, ładniejsze i brzydsze, kilka wybijających się wież i gotyckich „grzbietów” kościołów, wspaniałe fasady i kilka zadrzewionych skwerów. Nie da się wymienić wszystkiego, a podczas każdego spaceru nabrzeżem Sekwany można zauważyć coś zupełnie nowego.

1 X AD 2013
św. Remigiusza, patrona Francji

zdjęcia: Pelagiusz z Asturii

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.