Jesteś tutaj: Królewski Paryż » Zapiski z Paryża: 13. Kaplica Cudownego Medalika
Dzisiaj odbyliśmy pielgrzymkę do jednego z najważniejszych miejsc w Paryżu. Jest nim niewątpliwie kaplica przy Domu Generalnym Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo mieszcząca się pod numerem 140 przy ulicy du Bac. To tu, w nocy poprzedzającej święto Założyciela zgromadzenia (19 VII), w 1830 roku siostra Katarzyna Labouré, nowicjuszka zgromadzenia, doznała po raz pierwszy łaski ujrzenia Najświętszej Dziewicy Maryi. Przed sam ołtarz została zaprowadzona przez anioła, który przyjął postać kilkuletniego dziecka.
Wnętrze kaplicy Cudownego Medalika
W pierwszym objawieniu Matka Boża zapowiedziała pobożnej, młodej nowicjuszce, że Bóg pragnie obdarzyć ją szczególną misją. Zapowiedzi tej towarzyszyły jednak także słowa o trudach, jakie będzie musiała osobiście znieść siostra Katarzyna, ale również o nieszczęściach, jakie miały wkrótce spaść na Francję: rewolucji lipcowej (za kilkanaście dni) oraz komunie paryskiej (1871). Już wtedy Najświętsza Panienka żaliła się z powodu rozluźnienia i nadużyć wobec reguły zakonnej wspólnoty, którą tak lubiła obdarzać Swoimi łaskami. Powiedziała, że „czasy są bardzo złe” i że „cały świat będzie doświadczony”. Zwierzenia te w wyraźny sposób zadawały ból Niepokalanej. Powiedziała, że wszelkich pociech należy szukać u stóp ołtarza oraz że siostra Katarzyna musi przekazać treść tego przesłania swemu spowiednikowi. I nikomu innemu.
Objawienie właściwej misji miało nastąpić w sobotę, 27 listopada po godz. 17.30, podczas wieczornej medytacji. Wtedy to siostra Katarzyna ujrzała ponownie Matkę Bożą jako depczącą węża Pośredniczkę Łask Wszelkich, przez której ramiona spływają łaski na świat cały, przedstawiony jako kula u stóp Maryi. Wokół jaśniejącej postaci pojawił się napis: Ô Marie conçue sans péché, priez pour nous qui avons recours à vous („O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy”). Wspaniały obraz obrócił się i pokazał to, co miało być przedstawione na rewersie Cudownego Medalika.
Cudowny Medalik
Kilka dni później, w grudniu, o tej samej porze i w tych samych okolicznościach Niepokalanie Poczęta zapewniła siostrę Katarzynę, że jej spowiednik w końcu uwierzy i każe wybić Medalik zgodnie z poleceniem Maryi. Strapiony i pełen wątpliwości x. Aladel wreszcie ustąpił, gdy w maju 1831 roku dowiedział się o kolejnym widzeniu swojej córki duchowej, tym razem podczas Mszy świętej. Przekazał tajemnicze przesłanie cichej i pokornej zakonnicy Matce Przełożonej i arcybiskupowi Quélen, ordynariuszowi Paryża, nie ujawniając jednak imienia widzącej. Wkrótce abp Quélen, nie widząc w wizerunkach mających pojawić się na Medaliku nic sprzecznego ani z prawem Kościoła, ani z pobożnością wiernych, pozwolił na stworzenie go. Xiądz Aladel, widząc w tym Bożą aprobatę dla ukrywanego dotychczas objawienia, zaczął rozpowszechniać o nim wieści, nie wymieniając jednak nigdy imienia szarytki. Gdy w maju 1832 roku zlecono wybicie 20000 medalików, Boża misja św. Katarzyny Labouré została zasadniczo spełniona. Aż do swej śmierci, która nastąpiła spokojnie 31 grudnia 1876 roku, pozostawała w ciszy swych codziennych obowiązków, posługując ludziom starszym w paryskim hospicjum Enghien, gdzie skierowano ją po obłóczynach.
Ciało św. Katarzyny Labouré w relikwiarzu pod bocznym ołtarzem
Od samego początku swego istnienia Cudowny Medalik zdziałał niezliczone cuda w duszach nawet najbardziej zatwardziałych grzeszników. Jemu zawdzięcza się ogromną liczbę nawróceń. Zdziałał on też wyjątkowy cud dotyczący samej osoby skromnej zakonnicy. Gdy we wtorek, 21 marca 1933 roku, otwarto jej grób mieszczący się pod kaplicą Domu Generalnego, ku zdumieniu wszystkich jej ciało okazało się nietknięte upływem czasu. Oczy, które dostąpiły niezwykłej łaski spoglądania na Niepokalaną Dziewicę, były nadal tak błękitne, jak za życia.
Świętą Katarzynę beatyfikował Papież Pius XI 28 maja 1933 roku, a Papież Pius XII kanonizował ją 27 lipca 1947 roku. Obchody liturgiczne widzącej z rue du Bac przypadają na 28 listopada, dzień po święcie Cudownego Medalika.
27 XI AD 2013
NMP od Cudownego Medalika
zdjęcia: Pelagiusz z Asturii, Vie des Saints, Wikipedia