Jesteś tutaj: Multimedia » Miscellanea » „Śląska ars moriendi. Średniowieczne metalowe płyty nagrobne” — dr hab. Piotr Oszczanowski, Agata Stasińska, Mateusz Tomyślak
Prezentacja dostępna do marca przyszłego roku na II piętrze Gmachu Głównego to dla ludzi Tradycji, mających stale na uwadze sprawy ostateczne, wystawa obowiązkowa. Już przy wejściu na zwiedzających czekają zabytki pochodzące z nekropolii lubiąskiej – czternastowieczne płyty kamienne z idealizowanymi przedstawieniami xiążąt z dynastii Piastów. Po chwili można je skonfrontować z programami ideowymi piętnastowiecznych płyt nagrobnych biskupów wrocławskich – wiarą w przejście do niebieskiego Jeruzalem i następującą tam prezentacją w szatach pontyfikalnych przed Bogiem. Na tych późnośredniowiecznych obiektach można dostrzec zindywidualizowany, portretowy charakter wizerunków dostojników Kościoła Świętego.
Kolejnymi artefaktami na trasie zwiedzania są: ornat z około 1500 roku oraz drobne obiekty dewocyjne, np. figurki, broń, krzyże, pierścionki, sprzączki i fragmenty okuć. W tej części expozycji umieszczono też przewodniki dobrego umierania. Następnie goście Muzeum mogą przejść pod figury patronów dobrej śmierci – św. Barbary i św. Krzysztofa. Na dociekliwych czekają zaś informacje o technice i technologii wykonywania płyt nagrobnych.
Narrację zamyka opowieść o xięciu Wacławie żagańskim (zm. 1488), który wyrzekł się korzyści wynikających z przynależności do domu panującego, zamieszkał we Wrocławiu i podjął życie w ascezie, realizując tym samym najbardziej rozpowszechniony średniowieczny ideał.
27 listopada 2023 roku w Gmachu Głównym odbyła się konferencja prasowa z udziałem twórców wystawy i jej współkuratorów, pani Agaty Stasińskiej i pana Mateusza Tomyślaka. Głos zabrał również dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu, pan dr hab. Piotr Oszczanowski:
Wystawy muzealne prezentujące zabytki sztuki średniowiecznej należą do rzadkości. Są bardzo skomplikowane pod względem organizacyjnym i ekspozycyjnym. Dzieła sztuki liczące przeszło 500 lat są bezcenne, często mają wielkie rozmiary, rzadko można uzyskać zgodę na wypożyczenie ich z pierwotnych miejsc przechowywania. To wszystko dotyczy naszej wystawy, na której prezentujemy zabytki nie tylko ze zbiorów własnych, ale także sprowadzone ze śląskich kościołów, które to we wnętrzach muzealnych otrzymują nowe konteksty i wartościową narrację. Przez wielu naszych gości dopiero tutaj zostaną odkryte, dostrzeżone i wzbudzą szczególne zainteresowanie.
Prezentowane na wystawie obiekty pochodzą ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu, a także z Fundacji Lubiąż, Muzeum Archidiecezjalnego we Wrocławiu, Muzeum Archeologicznego we Wrocławiu (oddział Muzeum Miejskiego Wrocławia), katedry wrocławskiej pw. św. Jana Chrzciciela, kościoła pw. św. Krzysztofa we Wrocławiu oraz Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu.
Zapraszamy do wysłuchania nagrania ze spotkania z dziennikarzami oraz prezentacji kuratorskiej:
zdjęcia: Adrian Nikiel