Nekrologium prawicy w XXI wieku (A.D. 2007)

Jacek Bartyzel

3 II 2007 – Ralph de Toledano (ur. 1916), amerykański dziennikarz i publicysta konserwatywny, z pochodzenia sefardyjski Żyd i w młodości socjalista, współzałożyciel i redaktor National Review.

16 III 2007 – Georges Bordonove (ur. 1920), francuski historyk i pisarz, autor biografii „królów, którzy stworzyli Francję”, św. Joanny d’Arc i francuskich mężów stanu, współzałożyciel rojalistycznego ruchu Jedność Kapetyńska.

16 III 2007 – Pablo Emilio Madero Belden (ur. 1921), meksykański polityk, konserwatysta, przewodniczący Partii Akcji Narodowej 1984-87, kandydat w wyborach prezydenckich w 1994 Meksykańskiej Partii Demokratycznej.

1 IV 2007 – Hans Filbinger (ur. 1913), niemiecki polityk, chrześcijański demokrata, premier Badenii – Wirtembergii 1966-78, ustąpił po ujawnieniu jego nazistowskiej przeszłości.

13 IV 2007 – René Rémond (ur. 1918), francuski historyk, znawca dziejów Kościoła i prawicy, katolik liberalny, prezes Centrum Katolickiego Intelektualistów Francuskich, członek Akademii Francuskiej.

27 IV 2007 – Karel Dillen (ur. 1925), flamandzki działacz i publicysta nacjonalistyczny, bojownik o niepodległość „Wielkiej Flandrii”, założyciel i przywódca Flamandzkiej Partii Narodowej, eurodeputowany 1989-2003.

29 IV 2007 – Abp Kazimierz J. Majdański (ur. 1916), duszpasterz i teolog, więzień obozów hitlerowskich, ordynariusz diecezji szczecińsko-kamieńskiej, wiceprzewodniczący Papieskiej Rady ds. Rodziny, kawaler Orderu Orła Białego.

15 V 2007 – Jerry L. Falwell (ur. 1933), amerykański pastor, baptysta, reprezentant nurtu „chrześcijaństwa ewangelikalnego”, współtwórca w 1979 konserwatywnego ruchu społecznego „Moralna Większość”.

2 VI 2007 – Manuel Torres Bueno (ur. 1913), meksykański prawnik i działacz katolicki, współzałożyciel oraz czwarty (i ostatni przed rozłamem) Jefe nacional Narodowego Związku Synarchicznego (UNS) 1941-1944.

23 VI 2007 – Hans F. Sennholz (ur. 1922), niemiecko-amerykański ekonomista, przedstawiciel Szkoły Austriackiej w ekonomii, 1992-97 prezydent Fundacji na rzecz Edukacji Ekonomicznej.

8 VII 2007 – Harold O. J. Brown (ur. 1933) amerykański teolog ewangelicko-reformowany, paleokonserwatysta, redaktor działu religijnego The Chronicles oraz ekumenicznego Evangelicals and Catolics Together, obrońca życia.

26 VII 2007 – Roland Gaucher [właśc. Roland Goguillot] (ur. 1919), francuski dziennikarz, pisarz i działacz nacjonalistyczno-rewolucyjny, współzałożyciel (1972) Frontu Narodowego, a następnie (1974) Partii Nowych Sił.

14 VIII 2007 – Lord Biffen [John Biffen] (ur. 1930), brytyjski polityk, konserwatysta, członek Mont Pellerin Society, minister skarbu w rządzie M. Thatcher, przewodniczący Izby Gmin 1987-89.

25 VIII 2007 – Raymond Barre (ur. 1924), francuski ekonomista i polityk, konserwatywny neoliberał, premier V Republiki 1976-81, kandydat Unii na rzecz Demokracji Francuskiej w wyborach prezydenckich w 1988.

29 VIII 2007 – Pierre Messmer (ur. 1916), francuski polityk, weteran II wojny światowej, premier 1972-74, członek Akademii Francuskiej, ostatni gaullista „historyczny”.

21 IX 2007 – Sir Ian Gilmour, bar. Gilmour of Craigmillar (ur. 1926), brytyjski polityk konserwatywny, sekretarz stanu i obrony (1974), lider antytaczerystowskiej frakcji One Nation, teoretyk prawicy.

6 X 2007 – Serge de Beketch (ur. 1946), francuski dziennikarz, publicysta i prozaik, komentator tradycjonalistyczno-katolickiego Radia Courtoisie, monarchista, obrońca tożsamości narodowej i europejskiej.

8 X 2007 – Ks. prałat Zdzisław Peszkowski (ur. 1918), kapłan, harcmistrz, rotmistrz WP, więzień Kozielska, kapelan Ojca Świętego, kapelan „Rodzin Katyńskich” i pomordowanych na Wschodzie.

12 X 2007 – Francisco Javier de Lizarza Inda (ur. 1928), hiszpański prawnik, syn dowódcy nawaryjskich requetés podczas Krucjaty 1936-39, b. sekretarz generalny Karlistowskiej Wspólnoty Tradycjonalistycznej.

14 X 2007 – Philippe Malaud (ur. 1925), francuski dyplomata, polityk i eseista, wysoki funkcjonariusz i minister w gabinetach V Republiki, przywódca i deputowany z Centrum Krajowego Niezależnych i Chłopów.

20 X 2007 – András Deák (ur. 1951), węgierski polityk i dyplomata, założyciel (1968) podziemnej kongregacji katolickiej Regnum Marianum oraz (1997) monarchistycznego Stowarzyszenia Korony św. Stefana.

29 X 2007 – Jerzy Pietrkiewicz (ur. 1916), poeta, prozaik, tłumacz, reprezentant autentyzmu, przed wojną współpracownik „Prostu z Mostu”, związany z prawicą narodową, od 1939 emigrant.

3 XI 2007 – Clemente Gutiérrez Pérez (ur. 1947), meksykański działacz katolicki i narodowy, od 1996 przywódca (Jefe Nacional) Narodowego Związku Synarchicznego (UNS).

10 XI 2007 – Pierre Pujo (ur. 1929), francuski dziennikarz, eseista i działacz rojalistyczny, od 1966 przywódca Action Française i redaktor naczelny „Aspects de la France / L’Action Française”, współorganizator ruchu „suwerenistów”.

9 XII 2007 – Ryszard Reiff (ur. 1923), polityk, członek Konfederacji Narodu, żołnierz Uderzeniowych Batalionów Kadrowych i AK, sybirak, przewodniczący Stowarzyszenia PAX 1979-82, członek Rady Państwa PRL 1981-82.

11 XII 2007 – Arcyks. Karol Ludwig (Carl Ludwig) von Habsburg-Lothringen (ur. 1918), członek Domu Cesarskiego Austrii, czwarty syn ostatniego cesarza austriackiego, bł. Karola IV i cesarzowej Zyty.

12 XII 2007 – Abp Alfons Maria kard. Stickler SDB (ur. 1910), austriacki duchowny i kanonista, emerytowany archwiariusz i bibliotekarz Św. Kościoła Rzymskiego, przyjaciel i dobrodziej Tradycji łacińskiej.

27 XII 2007 – Książę Piotr Gaston (Dom Pedro Gastão) de Orléans Braganza (ur. 1913), członek Domu Cesarskiego Brazylii, jeden z pretendentów do Korony Brazylijskiej, związany z ruchem tradycjonalistycznym w diecezji Campos.

Opracował: Jacek Bartyzel
Ostatnia aktualizacja: 26 kwietnia 2008

Uwaga!
Niniejsze nekrologium ma charakter i cel dokumentacyjny, a nie apologetyczny. Nie wyraża również osobistych sympatii jego autora, ani jego niezachwianej pewności czy każda z wymienionych postaci faktycznie wypełnia intersubiektywne kryteria prawicowości w sensie politycznym, społecznym, filozoficznym czy religijnym, w szczególności kryteria prawicy par excellence, tj. integralnego konserwatyzmu. Odnotowuje jedynie zgon osobistości, które bez wątpienia odegrały w swoim życiu znaczącą – w wymiarze intelektualnym lub czynnym – rolę, a które były wiązane z którymkolwiek z obiegowych znaczeń słowa prawica, lub dla prawicy były istotnym punktem odniesienia, zwłaszcza jako duchowy bądź moralny autorytet.