Jesteś tutaj: prof. Jacek Bartyzel » Hasła encyklopedyczne i słownikowe » Nekrologia » Antonio Leaño Álvarez del Castillo R.I.P. (10 I 1916 – † 4 VII 2010)

Antonio Leaño Álvarez del Castillo R.I.P. (10 I 1916 – † 4 VII 2010)

Jacek Bartyzel

4 lipca br. w meksykańskim mieście Zapopan (stan Jalisco), po trzech dniach hospitalizacji, zmarł w wieku 94 lat Antonio Leaño Álvarez del Castillo – honorowy rektor dożywotni Uniwersytetu Autonomicznego Guadalajary (Universidad Autónoma de Guadalajara; UAG) i jeden z historycznych przywódców tradycjonalistycznego ruchu katolickiego w Meksyku, kontynuującego metodami cywilnymi walkę o Społeczne Królestwo Chrystusa, rozpoczętą powstaniem cristeros w latach 1926–1929.

Antonio Leaño Álvarez del Castillo urodził się 10 stycznia 1916 roku jako syn Nicolása Leaña i Juanity Álvarez del Castillo. Jego ojciec, który odumarł go za młodu, był pionierem katolickiego ruchu pracowniczego w Meksyku. Don Antonio uczył się w kolegium jezuickim, a następnie ukończył prawo. Z powodu młodego wieku nie zdążył wziąć udziału w cristiadzie, lecz już od początku lat 30. związał się z konspiracyjnymi ugrupowaniami katolickimi, których organizatorem i „duszą” był Carlos Cuesta Gallardo (1914–2007). Były to: działająca w stolicy państwa organizacja pod nazwą Conejos [„Króliki”] oraz Tecos [„Puchacze”] w Gudalajarze. W Tecos Antonio Leaño stał się „osobą nr 2” jako subjefe ruchu.

Stawiając przede wszystkim na intelektualną formację katolicyzmu, Don Antonio Leaño dokonał – wraz ze swoim starszym bratem, Ángelem Leañem Álvarezem del Castillo (1913–1951) – największego dzieła swego życia, jakim było założenie w 1935 roku, po pokonaniu wszelkich przeszkód stawianych przez ateistyczno-masońskie i promujące ideologię socjalistyczną państwo, pierwszej prywatnej i katolickiej wyższej uczelni w Meksyku, czyli wspomnianego Uniwersytetu Autonomicznego Guadalajary. Dziś to „przedsięwzięcie rodzinne” (obecnym rektorem UAG jest syn współzałożyciela, Antonio Leaño Reyes) jest notowane w rankingach jako czołowy uniwersytet meksykański, a jego chlubą jest zwłaszcza wydział medyczny. 14 tysięcy jego absolwentów znalazło zatrudnienie w prestiżowych klinikach na terenie USA; z tego powodu w 1990 roku prezydent George Bush Sr. przekazał Don Antoniowi osobiste gratulacje.

Don Antonio z rodziną

Z inicjatywy Don Antonia powstało także pierwsze Stowarzyszenie Rolników w najmłodszym (31.) i najmniejszym stanie Meksyku – „Wolnym i Suwerennym Państwie Colimy” (Estado Libre y Soberano de Colima).

Współkierowana przez Don Antonia i walcząca z komunizmem oraz judeomasonerią organizacja Tecos zakładała bądź inspirowała wiele jawnych organizacji „fasadowych” (fachadas albo membretes), jak Meksykański Ruch Chrześcijański (MCM), Związek Meksykańskich Katolików Antykomunistów (UCAM) czy Meksykański Front Patriotyczny (FPM). Od lat 50. Tecos stali się także częścią szerszej, ogólnokrajowej konspiracji, pod nazwą El Yunque [„Kowadło], założonej w Puebli przez Ramóna Platę Morena (1935–1979) – nie bez inspiracji „patriarchy meksykańskiego integryzmu”, synarchisty Salvadora Abascala Infante (1910–2000), zachowując jednak znaczny stopień autonomii jako El Yunque de Occidente.

Niestety, pod koniec lat 60. ubiegłego stulecia doszło do poważnego konfliktu i rozłamu pomiędzy El Yunque i Tecos na tle stosunku do kościelnej hierarchii „posoborowej”. O ile El Yunque, przeciwstawiając się modernizmowi i aggiornamento, zachował jednak pozycje „legalistyczne”, o tyle Tecos przyjęli opcję najbardziej radykalną w obrębie tradycjonalizmu, tj. sedewakantystyczną, idąc w tym za poglądami o. Joaquína Sáenza y Arriagi SJ (1899–1976), wyrażonymi w książkach: Complot contra la Iglesia [„Spisek przeciw Kościołowi”, wydana w 1968 pod pseudonimem „Maurice Pinay”) i La nueva Iglesia Montiniana [„Nowy Kosciół Montiniański”, 1971], z powodu której autor został ekskomunikowany. Tę samą pozycję sedewakantystyczną zajęli również związani z Tecos: syn męczennika cristiady, bł. Anacleta Gonzáleza Floresa (1888–1927) – Anacleto González Guerrero oraz historyczny przywódca la guerra cristera – René Cápistran Garza (1898–1974).

Odtąd dla Tecos „yunquistas” stali się „bałwochwalcami papieża” (papólatras), Tecos zaś dla El Yunque – „schizmatykami”. Co gorsza, spór tradycjonalistów przerodził się w fizyczną „wojnę domową”, w której ginęli działacze obu stron – częściej jednak yunquistas. Na szczęście wojna ta wygasła w połowie lat 80.

Z małżonką, Doñą Paz Reyes de Leaño, Don Antonio miał dziesięcioro dzieci. Niech odpoczywa w pokoju Chrystusa po tak walecznym i zbożnym żywocie!

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.