Plinio CORRÊA DE OLIVEIRA

Jacek Bartyzel

Brazylijski historyk, publicysta i animator apostolatu świeckich. Urodził się w 1908 roku w São Paulo; wywodził się z najstarszej w tym kraju arystokracji plantatorskiej. Brat jego dziadka (João Alfredo), ostatni premier Cesarstwa Brazylii, wprowadził 13 maja 1888 „Złote Prawo” znoszące niewolnictwo ludności kolorowej.

W 1933 roku został najmłodszym deputowanym w historii brazylijskiego parlamentu. Następnie otrzymał katedrę historii cywilizacji na Uniwersytecie São Paulo, a wkrótce również historii nowożytnej i współczesnej na Papieskim Uniwersytecie Katolickim. Równolegle (1929-1947) redagował tygodnik Akcji Katolickiej Legionário. Na jego łamach zwalczał komunizm i nazizm, a nawet przewidział ich sojusz na dziewięć miesięcy przed paktem Ribbentrop – Mołotow. Od 1951 roku wydawał miesięcznik Catolicismo, w którego pierwszym numerze ogłosił manifest Krucjata naszych czasów. W latach 1968-1990 był też kolumnistą największego brazylijskiego dziennika Folha de São Paulo.

W 1960 roku założył Stowarzyszenie Obrony Tradycji, Rodziny i Własności (Sociedade da Tradição, Família, Propriedade), którego oddziały narodowe prowadzą działalność edukacyjno-formacyjną, studyjną i wydawniczą w 26 krajach (od 1993 również w Polsce) na sześciu kontynentach. Formą działalności TFP są również kampanie uliczne, podczas których członkowie maszerują pod szkarłatnym sztandarem ze złotym lwem, symbolizującym ich walkę w obronie Kościoła i cywilizacji chrześcijańskiej. Do najgłośniejszych akcji TFP należą: skuteczne przeciwstawienie się zamiarowi zniszczenia wielkiej własności rolnej w Brazylii w 1960 roku; największa w historii petycja (5 200 000 podpisów) do prezydenta Stanów Zjednoczonych L.B. Johnsona, aby warunkiem rozmów rozbrojeniowych z ZSSR uczynił przywrócenie niepodległości krajom nadbałtyckim; petycja do papieża Pawła VI o podjęcie kroków przeciwko tzw. teologii wyzwolenia i infiltracji komunistycznej. Przetłumaczone na 13 języków i mające 77 wydań opracowanie Corrêi de Oliveiry: Wolność Kościoła w państwie komunistycznym wywołało polemikę ze strony „postępowych” katolików z PAX (Z. Czajkowski) i „Więzi” (T. Mazowiecki) utrzymujących, iż Kościół pod komunizmem cieszy się pełnią wolności. Jako przyjaciel Polski i polskiego Kościoła otrzymał komandorię krzyża Polonia Restituta od Prezydenta RP na wychodźstwie. Zmarł w 1995 roku.

Nazywany „krzyżowcem XX wieku”, całą swoją działalność publiczną podporządkował Corrêa de Oliveira głoszeniu orędzia Chrystusa i Jego Królestwa, które ma być także Królestwem Społecznym. Jeżeli Chrystus Król panuje nad światem, to kwitnie wówczas cywilizacja chrześcijańska i katolicka kultura.

Z siedemnastu książek Corrêi de Oliveiry najważniejsze są: Rewolucja i Kontrrewolucja (1959; wyd. poszerzone, 1992; wyd. polskie: 1998) oraz Szlachta i analogiczne elity tradycyjne w alokucjach Piusa XII do patrycjatu i szlachty rzymskiej (1993).

Skoro Rewolucja jest nieporządkiem, to Kontrrewolucja jest przywracaniem porządku. A przez porządek rozumiemy pokój Chrystusa pod panowaniem Chrystusa, a więc cywilizację chrześcijańską, surową i hierarchiczną, sakralną od podstaw, antyegalitarną i antyliberalną.

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.