„The AMERICAN Conservative”

Jacek Bartyzel

Amerykański dwutygodnik konserwatywny, założony w październiku 2002 roku. Jego założycielami byli: polityczny lider ultrakonserwatywnych republikanów, trzykrotny kandydat do urzędu prezydenta i katolicki tradycjonalista Patrick J. Buchanan (wydawca), historyk Scott McConnell (redaktor) i Taki Theodoracopulos.

American Conservative jest głosem Starej Prawicy. Pośród jego współpracowników są nestorzy katolickiego tradycjonalizmu i paleokonserwatyzmu: Ralph de Toledano, John A. Lukacs i Paul E. Gottfried, libertarianin Justin Raimondo, teoretyk „zderzenia cywilizacji” Samuel P. Huntington, jak również Doug Bandow, James Kurth, John Laughland, Eric Margolis, Kevin Philips, Paul Craig Roberts i Claes Ryn.

Amerykański Konserwatysta powstał w reakcji na zdominowanie, począwszy od lat 90. ubiegłego stulecia, konserwatywnego establishmentu przez tak zwanych neokonserwatystów, których poglądy i działania odbiegają znacząco od tradycyjnego konserwatyzmu, powodując wśród jego obrońców uczucie dyskomfortu. Nie chcą być oni postrzegani jako przyjaciele Paula Wolfowitza i wojowniczej polityki w stosunku do krajów arabskich, co obecnie jest najpospolitszym sposobem identyfikacji konserwatystów przez „ludzi z ulicy”. Jak formułuje to Buchanan, stanowią opozycję względem „kliki neokonserwatystów, która usidliła Amerykę i pcha ją w serię konfliktów, które Ameryce mogą tylko poważnie zaszkodzić”. Szczególnie głośnym echem w całym świecie (również w Polsce) odbił się artykuł Buchanana z marca 2003 roku Czyja wojna?, w którym oskarżał neokonserwatywną „partię wojny” o podporządkowanie amerykańskiej polityki zagranicznej partykularnym interesom Izraela, a ściślej mówiąc: izraelskich „jastrzębi” z Likudu.

Zdaniem publicystów pisma Ameryka powinna porzucić „misjonarski demokratyzm”, w który wplątali ją neokonserwatyści, powrócić zaś do kierowania się interesem narodowym, nawiązując do tradycji izolacjonizmu „Pana Republikanina” Roberta A. Tafta i rozważnego stylu uprawiania polityki Dwighta Eisenhowera.

Oprócz przeciwstawiania się imperialnej polityce administracji George`a W. Busha, publicyści American Conservative zwalczają także liberalną politykę imigracyjną, skutkującą otwarciem kraju dla potoku „wielokulturowych” rzesz ludzi, którzy nie chcą i nie potrafią się zasymilować, co zagraża jedności i tożsamości narodu amerykańskiego. Za sprzeczny z interesem narodowym uważają także globalny wolny rynek.

Konserwatyzm pojmujemy jako najbardziej naturalną postawę polityczną, zakorzeniającą człowieka w jego rodzinie, środowisku i wierze w Boga. Sądzimy, że prawdziwy konserwatyzm skłania się ku instytucjom i obyczajom realnie istniejącym. Dlatego ewolucję współczesnego konserwatyzmu postrzegamy jako groźny radykalizm, unoszony fantazjami o globalnej hegemonii i hiperglobalnej ekonomii oraz przepojonym pychą traktowaniem Ameryki jako uniwersalnego wzoru dla wszystkich narodów świata. (Scott McConnell)