Yvan BLOT

Jacek Bartyzel

Francuski intelektualista i polityk. Urodził się w 1948 roku. Wraz z dwoma innymi „enarchami” (absolwentami ENA) – J.-Y. Le Gallou i H. Lesquenem – założył 10 lipca 1974 roku metapolityczny Klub Zegarowy (Club de l`Horloge), stawiający sobie zadanie „obrony wartości republikańskich i przyczyniania się do ich odnowy intelektualnej”, i został jego przewodniczącym. Do 1979 roku Klub pozostawał też w orbicie wyrażającego poglądy Nowej Prawicy (la Nouvelle droite) GRECE (Zespołu Studyjno-Badawczego Cywilizacji Europejskiej), a Blot – pod pseudonimem Michel Norey – pisał do jego organów: Élements i Nouvelle école.

Po odsunięciu się od GRECE Blot pracował w gabinecie politycznym przewodniczącego Senatu A. Pohera, a następnie (1978-1983) był szefem gabinetu sekretarza generalnego neogaullistowskiego RPR – B. Ponsa. Od 1979 roku wchodził w skład Komitetu Centralnego RPR, a od 1986 był radcą generalnym i deputowanym z Pas-du-Calais. Współredagował przegląd Contrepoint i wydał książkę Korzenie wolności. W maju 1989 zerwał jednak z establishmentem, przystępując do Frontu Narodowego, z którego listy miesiąc później został wybrany do Parlamentu Europejskiego. Jako członek Biura Politycznego FN, delegat krajowy ds. studyjnych oraz szef regionalny w Alzacji reprezentował trzeci, obok stricte nacjonalistycznego i narodowo-katolickiego, nurt ideowy we Froncie, czyli narodowo-liberalny. W konflikcie Le Pen – Mégret opowiedział się po stronie tego drugiego i przeszedł do rozłamowego Ruchu Narodowo-Republikańskiego (MNR), ale już po kilku miesiącach (w marcu 1999) powrócił do FN. Został deputowanym do Parlamentu Europejskiego i członkiem Rady Regionalnej Alzacji. Należy też do Stowarzyszenia na rzecz Rozwoju Demokracji Bezpośredniej i jest założycielem Koła Naród i Humanizm.

Blot uchodzi za jednego z głównych teoretyków elitarystycznej Nowej Prawicy, lecz od jej głównego („neopogańskiego”) nurtu różnił go od początku brak wrogości do chrześcijaństwa; sprzeciwia się on jedynie „judaizującej” interpretacji etyczno-kulturowych korzeni chrześcijaństwa, gdyż jego zdaniem tkwią one w greckiej filozofii, poezji i koncepcji prawa naturalnego. Drugą istotną różnicą był entuzjazm okazywany przez Klub Zegarowy neoliberalizmowi ekonomicznemu oraz uznanie, że głównym wrogiem prawicy jest socjalizm w każdej postaci, podczas gdy dla GRECE wrogiem nr 1 jest liberalizm. W ujęciu Blota prawica narodowa winna być syntezą trzech nurtów: tradycjonalistycznego, konserwatywno-liberalnego i bonapartystyczno-populistycznego, to znaczy jednocześnie kierować się zasadą prymatu interesu narodowego i obrony tożsamości narodowej przed cywilizacyjną homogenizacją, demontować etatyzm i promować wolność gospodarczą, wreszcie poszukiwać przeciwwagi dla oligarchii parlamentarnej w demokracji bezpośredniej. Od prawicy tradycyjnej różni go natomiast bezwarunkowa akceptacja Republiki (która „utożsamia się z Francją tak samo, jak religia katolicka z Irlandią czy Polską”).

Jeżeli studiując polityczny ustrój Francji posłużycie się logiką Arystotelesa, zrozumiecie, że ten reżim jest niczym innym, jak fałszywą demokracją: to technokracja wielkich urzędników, oligarchia ideologów globalizacji i tyrania pewnych lobbies nad ludem francuskim.

PMK Design
© Organizacja Monarchistów Polskich 1989–2024 · Zdjęcie polskich insygniów koronacyjnych pochodzi z serwisu replikiregaliowpl.com.