Ostatnie miejsca spoczynku apostołów i ewangelistów

x. J. Phelan

Św. Piotr, xiążę apostołów, poniósł śmierć męczeńską około trzydzieści cztery lata po Wniebowstąpieniu naszego Pana. Jego szczątki były początkowo złożone w katakumbach u podnóża Janikulum lub Wzgórza Watykańskiego, uwieńczonego dziś Pałacem Watykańskim. Ciało świętego spoczywa teraz, jak każdy wie, w Bazylice Św. Piotra.

Św. Paweł także cierpiał męczeństwo w Rzymie. Jako obywatel rzymski został stracony za pomocą miecza. Jego szczątki spoczywają w Bazylice Św. Piotra.

Św. Andrzej został ukrzyżowany 30 listopada w greckim mieście Patras, sześćdziesiąt dwa lata po narodzinach naszego Pana. W roku 357, podczas panowania cesarza Konstantyna¹, szczątki męczennika zostały bardzo uroczyście przeniesione z Patras do Konstantynopola i umieszczone w kościele [Świętych] Apostołów. W roku 1210, za sprawą kardynała Piotra z Kapui, ciało świętego zabrane zostało do Włoch i złożone w katedrze w Amalfi w prowincji Neapol².

Św. Jakub Większy został dekapitowany 25 marca Roku Pańskiego 44. Jego ciało zostało zabrane do Hiszpanii i pochowane w miejscu zwanym wtedy Tria Flavia, a obecnie znanym jako El Padrón, na pograniczu z Galicją. Na początku dziewiątego wieku, w okresie panowania Alfonsa II, zwanego Cnotliwym, szczątki świętego odnaleziono i przeniesiono do Composteli, gdzie obecnie spoczywają w katedrze.

Św. Jakub Mniejszy, zwany Sprawiedliwym, został zrzucony ze szczytu świątyni w Jeruzalem w roku 43, a następnie ukamienowany i pobity pałką. Początkowo pochowano go w miejscu, w którym zmarł, lecz w roku 572 jego święte szczątki przeniesione zostały do Konstantynopola.

Św. Jan, umiłowany uczeń, odszedł do swego Mistrza w Efezie, w wieku stu lat, lub, jak niektórzy twierdzą, dziewięćdziesięciu sześciu. Na jego cześć wybudowano na wzgórzu niedaleko Efezu kościół, w którym jego święte ciało spoczywa.

Św. Tomasz zginął w Kalmii (zwanej także Thomastown, Moliapoor lub Malipur) w Indiach. Został pochowany w podziemnej kaplicy. W roku 1523 Jan III, król Portugalii, zainicjował poszukiwania jego szczątków, które następnie odnaleziono. W jego grobie znaleziono także fragment włóczni oraz fiolkę krwi. Cenne relikwie złożono w kościele w Edessie w Mezopotamii. Św. Tomasz nazywany jest Apostołem Indii.

Św. Filip, mając lat osiemdziesiąt jeden, został przywiązany do krzyża, głową w dół, oraz ukamienowany na śmierć w Hierapolis we Frygii, w którym to mieście został pochowany przez chrześcijan. Później jego ciało zostało zabrane do Rzymu, gdzie, na cześć dwóch Apostołów, św. Jakuba i św. Filipa, zbudowano w roku 260 kościół. W 1204 florentyńczycy otrzymali, jako najcenniejszą relikwię, ramię św. Filipa.

Św. Bartłomiej, zwany także Natanielem, najpierw został obdarty żywcem ze skóry, a następnie zdekapitowany. To okrutne męczeństwo cierpiał w Albanopolis w Armenii. W roku 508, z rozkazu cesarza Anastazjusza, szczątki św. Bartłomieja zabrane zostały do Dura Europos w Mezopotamii, skąd pod koniec piątego wieku przeniesiono je do Lipari na Sycylii. W wyniku najazdu Saracenów w roku 809 szczątki świętego zostały przeniesione ponownie, znajdując tymczasowe miejsce spoczynku w Benewencie do roku 983, kiedy, podczas panowania cesarza niemieckiego³ Ottona II, przetransportowano je do Rzymu, gdzie spoczywają obecnie w kościele poświęconym św. Bartłomiejowi.

Św. Mateusz otrzymał koronę męczeństwa w Etiopii. Jego szczątki otaczane są czcią w Salerno we Włoszech, dokąd przyniesiono je w roku 954.

Św. Szymon został ukrzyżowany przez pogańskich kapłanów w Persji. Został pochowany przez chrześcijan w Kerczu, gdzie jego grób wciąż znaczy kamienna płyta.

Św. Juda Tadeusz został uśmiercony przez pogańskich żołdaków. Miejsce jego pochówku jest nieznane. Z powodu arcyzdrajcy Judasza, apostoł ten nazywany jest zazwyczaj św. Tadeuszem.

Św. Maciej, wybrany w zastępstwie Judasza Iskarioty, został ukamienowany, a następnie zdekapitowany przez Żydów w roku 64. Cesarzowa Helena przeniosła jego szczątki do Europy, gdzie najpierw spoczęły w Rzymie, obecnie natomiast znajdują się w Trewirze.

Św. Marek został zabity w Alexandrii. Wleczony był po kamiennych drogach aż wyzionął ducha. Jego ostatni grób znajduje się w Wenecji.

Męczeństwo św. Łukasza wydarzyło się w Patras, gdy miał lat osiemdziesiąt cztery. Został powieszony na drzewie oliwnym. Jego ciało przeniesiono do Konstantynopola w roku 375.

tłumaczenie: Dawid Świonder

¹ Błąd. W roku 357 cesarzem był Konstancjusz II – przypis redakcji Portalu.

² W Królestwie Obojga Sycylii, ale w prowincji Salerno – przypis redakcji Portalu.

³ Właściwie: cesarza rzymskiego i króla niemieckiego – przypis redakcji Portalu.