Polska i Francja — filary Christianitas

x. Rafał Trytek ICR

Pradawne związki łączące Polskę i Francję zasadzały się głównie na pokrewieństwie duchowym, gdyż obydwa państwa i narody zostały wszczepione w ten sam Kościół Święty rzymskokatolicki. Począwszy od średniowiecza przybywali do nas misjonarze z krajów zachodniej Europy, a wśród nich – wielu Francuzów. Około roku 1140 założone zostało najstarsze w Polsce opactwo cystersów w Jędrzejowie. W bieżącym roku przypada osiemset lat od śmierci jedynego polskiego cystersa wyniesionego do chwały ołtarzy – bł. Wincentego Kadłubka.

Innym zakonem związanym trwale z Francją jest zakon norbertanów. Jego założycielem był co prawda niemiecki kanonik, św. Norbert, ale łacińska nazwa zgromadzenia to Ordo Praemonstratensium, od miejsca powstania w Premontre, w dawnej diecezji Laon. W wieku XIII w południowej Francji św. Dominik, pochodzący z Kastylii, założył Zakon Kaznodziejski, który tak wspaniałe owoce przyniósł m.in. w Polsce. W tym samym XIII wieku żył św. Ludwik IX – patron męskiej gałęzi III zakonu św. Franciszka z Asyżu. Do Soboru Watykańskiego II był to największy III zakon na świecie. W wieku XVI w Paryżu powstali jezuici, którzy odegrali fundamentalną rolę w rekatolicyzacji Polski w dobie kontrreformacji.

Również we Francji w wieku XVII powstało Oratorium Jezusa i Maryi. Założycielem tego zgromadzenia był św. Jan Eudes, autor tekstów liturgicznych ku czci Najświętszych Serc Jezusa i Maryi. W 1765 r. to właśnie Polska otrzymała prawo do odprawiania mszy świętej i brewiarza ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Braterskie więzi łączące Polskę i Francję powinny znowu wzrastać na trwałym fundamencie tradycyjnego katolicyzmu, by dały nam duchową odnowę i rozkwit chrześcijańskiej kultury.

19 sierpnia 2023 r., święto św. Jana Eudesa