Głos kapłański (nr 19)

x. Rafał Trytek ICR

Niech będą pochwaleni Jezus Chrystus i Niepokalane Serce Maryi!

Różne anomalie pogodowe, które w ostatnim czasie pojawiły się niemal na całym świecie, podobnie jak ogólna sytuacja religijna i polityczna, nie napawają optymizmem. Mimowolnie zaczynamy myśleć o przemijaniu i kruchości wszystkiego, co jest na tym świecie. Pojawiają się nawet przeczucia nadciągającej apokalipsy.

Nie wiemy, czy to już ten czas, ale warto przemyśleć na nowo całe swoje życie, które może się skończyć szybciej, niż się tego spodziewamy. Czy jesteśmy gotowi na spotkanie z Sędzią Sprawiedliwym; zdanie raportu ze stanu swojej duszy? Czy aby na pewno jesteśmy w stanie łaski uświęcającej? Czy zebraliśmy wystarczająco wiele dobrych uczynków? Czy staraliśmy się na poważnie zadośćuczynić za krzywdy wyrządzone Bogu i ludziom?

Nie możemy udzielić z niezachwianą pewnością siebie twierdzącej odpowiedzi na powyższe pytania. Co zrobimy bez łaski naszego Pana, bez opieki naszej Miłosiernej Królowej Różańca Świętego i Polski? Uciekajmy się bezustannie pod opiekę Niepokalanej, by nas broniła przed nami samymi. Dobrym znakiem jest umiejętność modlitwy za naszych wrogów i prześladowców, tak jak to czynił na Krzyżu Świętym nasz Pan Jezus Chrystus. Zachęcam do nabożeństwa do Najświętszego Oblicza naszego Króla i Zbawcy. Wpatrywanie się w Jego Twarz może być remedium na rozczulanie się nad sobą. Kontemplacja Cierpiącego Pana i Jego słodkiego Oblicza da nam siłę do walki i ducha wdzięczności za Cenę, jaką Zbawiciel za nas niewdzięcznych zapłacił.

Święto Siedmiu Boleści Najświętszej Maryi Panny przypomina nam, że Niepokalana współcierpiała z Chrystusem i dała nam Chrystusowe zbawienie, cały czas za nami oręduje i czeka na nas z otwartymi ramionami niezależnie od tego, ile do tej pory nagrzeszyliśmy. Czcijmy Jej Niepokalane Poczęcie godzinkami tak pięknie skomponowanymi przez błogosławionego Ładysława z Gielniowa. Nie zapominajmy prosić wielkiego świętego papieża i wyznawcę Piusa X o zniszczenie herezji modernizmu, restytucję katolickiej liturgii – najlepiej według Jego rubryk, o ducha pokory, pracowitości, skromności i czystości.