Manifest ekonomiczny Organizacji Monarchistów Polskich

„Spotkanie liberalizmu i konserwatyzmu nastąpiło w latach siedemdziesiątych XX wieku. Nie był to przypadek, gdyż idea konserwatywna jak też idea liberalna przeżywała wtedy swój renesans. Liberalizm, ponieważ w gospodarce wystąpił poważny kryzys związany z załamaniem się systemów etatystycznych. Natomiast jeśli chodzi o konserwatywne odrodzenie to wystąpiło ono na tle kryzysu społecznego: rozkładu społeczeństw mierzonego takimi wskaźnikami jak poziom rozwodów, skala aborcji, wzrost przestępczości (…). Jeśli chodzi o spotkanie ideologiczne, to jest ono dość paradoksalne. Dzisiaj konserwatyści są liberalni, a liberałowie są z reguły bardzo konserwatywni”

Aleksander Popiel

Program ekonomiczny Organizacji Monarchistów Polskich opieramy na myśli konserwatywnej i liberalnej firmowanej nazwiskami Adama Smitha, Ayn Rand, Miltona Friedmana, Fryderyka von Hayeka, Gary Beckera. Jesteśmy zwolennikami metod szkoły chicagowskiej, metod uniwersalnych, sprawdzających się w różnych krajach świata.

Zamierzamy korzystać z renesansu liberalnego ostatniego ćwierćwiecza XX wieku. Jedynym możliwym systemem ekonomicznym przyszłej Wielkiej Polski jest kapitalizm pozbawiony wszelkich elementów państwowego interwencjonizmu. Jesteśmy zdania, iż będzie on niezbędny, jeżeli zamierzamy przeprowadzić nasz fundamentalny postulat ustrojowy — restaurację monarchii.

Równocześnie zaznaczamy, że nie interesuje nas tworzenie całościowego programu gospodarczego. Nasze słowa byłyby tylko powtórzeniem genialnych i sprawdzonych tez i poglądów wyżej wymienionych twórców. Celem manifestu jest przedstawienie kilku propozycji, które bezwzględnie domagają się realizacji. Chcemy w ten sposób wskazać kierunek, w jakim powinny toczyć się ewolucyjne przemiany ekonomiczne.

Zdaniem Organizacji Monarchistów Polskich:

1. Ani dobrobyt, ani własność prywatna, nie są sprzeczne ze słowem Bożym. Użytek robiony z własności określa wartość moralną człowieka. Gospodarka oparta na zasadach chrześcijańskich i prawie naturalnym może być tylko gospodarką liberalną.
2. Gospodarka Wielkiej Polski musi być w pełni wolnorynkową i prywatną. Każdy podmiot gospodarczy powinien ponosić ryzyko swoich działań: zbierać zysk albo ponosić straty.
3. Wszelką własność państwową należy rozpisać na akcje. Z chwilą powstania spółek państwo powinno ograniczyć się do arbitrażu. Należy ustawowo zakazać ingerencji państwa w ekonomię.
4. Budżet państwa musi utrzymać się z podatków. Podatki powinny być możliwie płaskie, a liczba ich ograniczona do trzech: pogłównego, emisyjnego, od nieruchomości.
5. Bank emisyjny należy przekształcić w instytucję prywatną. Druk banknotów byłby regulowany przez zasady określone w statucie. Skarb Państwa powinien posiadać tylko 1% udziału w banku. Pozwoli to na ograniczenie inflacji oraz na uniezależnienie gospodarki od zmiennej polityki grup rządzących.
6. Liczbę ministerstw należy ograniczyć do sześciu:
   1. Ministerstwo Spraw Zagranicznych
   2. Ministerstwo Wojny
   3. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych
   4. Ministerstwo Gospodarki Terenami i Ochrony Środowiska
   5. Ministerstwo Finansów
   6. Ministerstwo Sprawiedliwości
7. Powinno znieść się ustawodawstwo związkowe, a związki zawodowe przekształcić w stowarzyszenia zwyczajne. Na terenie przedsiębiorstw prywatnych będą mogły działać wyłącznie za zgodą właściciela.

Realizacja przedstawionych powyżej propozycji powinna odbywać się w sposób płynny, przez zmianę prawa i wykorzystanie naturalnych, wolnościowych tendencji, dominujących w polskim społeczeństwie.

Organizacja Monarchistów Polskich uważa, iż jedynie prawdziwy kapitalizm jest drogą do Wielkiej Polski — Katolickiego Państwa Narodu Polskiego.